വസന്തലതിക: നഗരരാത്രിയിലെ മഴ

വേനലില്‍ കരിഞ്ഞുപോയെന്നു കരുതും..ഇനിയില്ല എന്ന് നിനച്ചു യാത്ര പറയും.

....പക്ഷെ മഴയുടെ ആദ്യവിരല്‍പ്പാടുക മായും മുന്‍പേ നനുത്ത ചിരിയുമായി ജീവന്റെ ചില്ലകളില്‍ ...വീണ്ടും തളിരുകള്‍.

അന്പ് നിറഞ്ഞ പച്ചപ്പോടെ

..എന്നന്നേക്കുമായി ഒന്നും ഇല്ലാതാകുന്നില്ല ..കിനാവുകള്‍ക്കും ഓര്‍മകള്‍ക്കും ജനിമൃതികളുടെ ഇടവേളകള്‍ മാത്രം.

2010, മേയ് 22, ശനിയാഴ്‌ച

നഗരം രാത്രിയും മഴയും ഒരുമിച്ചു കൊണ്ടാടുന്നു...

ആലക്തികദീപങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തുനിന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ ..