വേനലില്‍ കരിഞ്ഞുപോയെന്നു കരുതും..ഇനിയില്ല  എന്ന് നിനച്ചു യാത്ര പറയും.
....പക്ഷെ മഴയുടെ ആദ്യവിരല്‍പ്പാടുക മായും മുന്‍പേ നനുത്ത ചിരിയുമായി ജീവന്റെ ചില്ലകളില്‍ ...വീണ്ടും തളിരുകള്‍.

അന്പ് നിറഞ്ഞ   പച്ചപ്പോടെ

..എന്നന്നേക്കുമായി ഒന്നും ഇല്ലാതാകുന്നില്ല ..കിനാവുകള്‍ക്കും ഓര്‍മകള്‍ക്കും ജനിമൃതികളുടെ  ഇടവേളകള്‍ മാത്രം.

2010, ജൂൺ 11, വെള്ളിയാഴ്‌ച

വിട..

                         
                                  ......                  സമയമാകുന്നു പോകുവാന്‍,രാത്രിതന്‍
                                                   നിഴലുകള്‍ നമ്മള്‍,പണ്ടേ പിരിഞ്ഞവര്‍......

4 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

  1. ഞാന്‍ വന്നൂട്ടോ..എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് ക്ഷണിച്ചതില്‍ സന്തോഷം. :)
    സമയമാകുന്നു പോകുവാന്‍, രാത്രിതന്‍ നിഴലുകള്‍ നമ്മള്‍, പണ്ടേ പിരിഞ്ഞവര്‍......കൊള്ളാം.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  2. ഇതിനു മുന്‍പും ഞാന്‍ ഇവിടെ വന്നിരുന്നു. പഴയ പോസ്റ്റുകള്‍ നോക്കൂ. കമന്റും ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  3. ശോ എന്താ ഇത്ര ധൃതി പോകാന്‍.
    ഞാനാ സൌന്ദര്യമൊന്നു ആവാഹിചെടുതോട്ടെ.
    ഓ ക്ഷമിക്കണം നിന്നെ നിന്റെ കാമുകന്‍ വിളിക്കുന്നല്ലേ.
    എങ്ങിനെ തോന്നുന്നു ഞങ്ങളെ ഈ കൂരിരുട്ടില്‍ ആഴ്ത്തിയിട്ടു പോകാന്‍?

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  4. വേര്‍ഡ്‌ വേരിഫികഷന്‍ ഒഴിവാക്കൂ ട്ടോ. പ്ലീസ്‌....

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ